Yolanda Castaño
“Aquí o que nos falla é que
non nos sabemos vender”, queixábase seguido o teu
patio de veciños;
pero cando chegou para o quinto dereita
aquel tipo que si o sabía facer ben,
axiña toda a comunidade comezou a tirarlle pedras dende o
balconciño.
Disco do encollemento. Galiñas da apropiación.
Se todo imaxinario cicatriza, onde están daquela os
órganos do noso esquezo?
Para levantar fixeron falta multitudes,
para botar por terra: un fato, non máis.
*
QUE É DOR
A DOR QUE DE VERAS SENTE
Teño cara de gustarme
as cousas que non me gustan.
Os labios de toda a xente
falan sen despegarse.
Isto tamén é así.
As paredes dunha gruta na que alguén, hai dez mil anos,
desdoura o natural da pedra.
Moedas, corrente alterna,
unha rapaza nada cos xenes da beleza,
toda picada de complexos.
Coma un orgasmo de Hedy Lamarr, os ollos de Nikola Tesla.
Un país onde non ser,
onde só cómpre
parecelo.
Luvas desenfundadas, sal, a máis prestixiosa
de todas as escolas de dobraxe.
O capital é o pesadelo
de quedarmos atoados na nosa capacidade simbólica.
A máis favorecedora de todas:
maquillaxe tanatoestética.
Anos de traballo voltos un pedazo de granito ecuestre.
Unha industria da miseria, as leiras do volframio.
Coma un corpo ardente que sabe, e
disimula.
Pestanas postizas de marca barata, unha imaxe
idéntica a si mesma.
Coma poesía política que se confunde
cunha autofoto fronte o espello do baño.
A metonimia do mal,
normativo dislocado.
Escenificación, menú, a escaleira de incendios do discurso.
Algo ao que lle medran raíces aéreas
e devece por volver á terra en canto hai tempo que saíu á luz;
coma os ollos das patacas.
A ollada do poema é tamén así,
filas de formigas obreiras
esmagadas para permanecer,
restos de acenos
que parecen
outra cousa.
[ + bar ]
Todo lo bueno que sé lo aprendí de las mujeres
Tryno Maldonado
1
Mi madre es educadora. Maestra de preescolar. Si quieres joder las relaciones amorosas de un varón con las mujeres para el resto de su... Leer más »
Nuevas versiones de Machado en inglés
Antonio Machado (las versiones de Daniel Evans Pritchard pueden leerse aquí)
ORILLAS DEL DUERO
Se ha asomado una cigüeña a lo alto del campanario. Girando en torno a la... Leer más »
Sin olas
Lincoln Michel traducción de Pablo Ambrogi
El viento salado azotaba la cara de Silas Madero, pero su hija no aparecía. Siempre le hacía esas cosas.
Silas entró de... Leer más »
Revelar lo local
Los caminos de la endogamia literaria son inescrutables, y en ciertos casos no menos maravillosos. Javier Calvo, el más prolífico y virtuosamente raro de los novelistas... Leer más »